Αγάπα ... Το Σχολείο Σου: Σύνθεση Προγράμματος Αγωγής Υγείας για τον Εκφοβισμό

Ένα πρόγραμμα Αγωγής Υγείας θα πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος, οι συναντήσεις να διαδέχονται η μια την άλλη με μια λογική σειρά, να έχει μια σχετική διάρκεια στο χρόνο, πχ τουλάχιστον 3 μήνες, οι συναντήσεις του να μην απέχουν πολύ μεταξύ τους πχ ένα δίωρο την εβδομάδα, και να γίνονται σε σταθερή μέρα και ώρα πχ κάθε Πέμπτη 3η και 4η ώρα (αποφεύγεται η τελευταία ώρα της Παρασκευής). Οι δραστηριότητες επικεντρώνονται στην εκπαίδευση σε προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες που σχετίζονται με την πρόληψη του εκφοβισμού και/ή που προάγουν ένα θετικό κλίμα τάξης.

Ένα πρόγραμμα θα πρέπει να έχει μια εισαγωγική συνάντηση και μια συνάντηση κλεισίματος και αξιολόγησης.

Κάθε συνάντηση θα πρέπει να ξεκινάει με την μία άσκηση προθέρμανσης-παιχνιδιού- κινητοποίησης και να τελειώνει με μια δραστηριότητα απολογισμού-αποχαιρετισμού.

Το πρόγραμμα θα πρέπει να εμπλέκει τους γονείς.

Μπορεί να καταλήγει στην παραγωγή υλικού ή/και εκδήλωσης.

Οι κοινωνικές και προσωπικές Δεξιότητες που σχετίζονται με το θέμα του Εκφοβισμού και στις οποίες μπορούν τα παιδιά να εκπαιδευτούν και να εξοικειωθούν και μαζί με τον εκπαιδευτικό να διερευνήσουν είναι: Η αποδοχή της διαφορετικότητας, η διεκδίκηση της διαφορετικότητας, η ενσυναίσθηση, η αναγνώριση, αποδοχή και έκφραση συναισθημάτων, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, η αντίσταση στις πιέσεις συνομηλίκων, οι συγκρούσεις, η συνεργασία. Σε ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας μπορεί ένας εκπαιδευτικός να επιλέξει να εμβαθύνει σε κάποιες από αυτές τις δεξιότητες και να τις αφιερώσει περισσότερες από μια συναντήσεις και να αφήσει κάποιες άλλες δεξιότητες για την επόμενη χρονιά. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό τα νοήματα να ολοκληρώνονται. .

Κάποια/ες συνάντηση/εις ή/και κάποια δεξιότητα μπορεί να δουλευτεί με τη χρήση ταινιών ή παραμυθιών.

Μια συνάντηση μπορεί να περιλαμβάνει την ενημέρωση από κάποιον επισκέπτη ομιλητή. Θέματα: εκφοβισμός, κάπνισμα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, διατροφή κτλ

Μέσα στο πρόγραμμα μπορεί να ενταχθεί μια εξόρμηση, πχ θεατρική παράσταση ή ακόμα και μια εκδρομή της τάξης, που θα δουλευτεί πριν και μετά στην ώρα του προγράμματος. Πριν: πώς θέλω να περάσω, πότε μια εκδρομή είναι ωραία, τι δεν μου αρέσει στις εκδρομές, τι χρειάζομαι εγώ για να περάσω καλά, τι χρειάζονται οι φίλοι μου για να περάσουν καλά, πώς μπορώ να καταλάβω αν περνάν οι φίλοι μου καλά, τι μπορώ να κάνω αν συμβεί αυτό, ή αυτό ή το άλλο; (υποθετικά σενάρια κοντά στην πραγματικότητα). Μετά: Πώς περάσαμε, τι μας άρεσε, τι βοήθησε, τι δεν βοήθησε, τι μπορώ να κάνω μια άλλη φορά, ένα ευχαριστώ που μπορώ να πω σε κάποιον, ένα παράπονο, μια συγνώμη, η αγαπημένη μου φωτογραφία της εκδρομής, η φωτογραφία μας μετά από την εκδρομή (πριν, μετά και κατά τη διάρκεια), το άρθρο μας για τη σχολική εφημερίδα για την εκδρομή κτλ Η εξόρμηση μπορεί να συνιστά και κάποια μορφή πρόκλησης, να έχει ένα μικρό βαθμό δυσκολίας. Στοχεύει στην ενδυνάμωση του θετικού κλίματος της τάξης, στην δημιουργία μια κοινής θετικής εμπειρίας, στη συσπείρωση των μαθητών, στη δημιουργία της κουλτούρας της τάξης.

Μια συνάντηση μπορεί να αποτελεί μια συζήτηση για το διάλειμμα με παρόμοια ερωτήματα με αυτά της εξόρμησης. Η συζήτηση μπορεί να καταλήξει και σε κάποια συμπεράσματα/προτάσεις, από τις οποίες κάποιες θα υλοποιηθούν.

Μια άλλη συνάντηση, που κινείται στο χώρο της αυτοεκτίμησης, μπορεί να αφορά μια συζήτηση για τα ταλέντα, ιδιαίτερα τα άγνωστα, των μαθητών. Η συζήτηση αυτή μπορεί να καταλήξει και σε κάποιες δράσεις, πχ πηγαίνουμε όλοι μαζί και παρακολουθούμε την προπόνηση του συμμαθητή μας.

Σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος εντάσσονται παιχνίδια και ασκήσεις που ενδυναμώνουν το κλίμα της τάξης (βλέπε παράρτημα 1 και 2 στο εγχειρίδιο του Δεξιότητες για παιδιά του Δημοτικού και παράρτημα Α στο εγχειρίδιο του Εγώ και Εσύ γινόμαστε Εμείς).